İklim Değişikliği Endeks Fonlarına Ne Kadar Güvenebiliriz?

Akademisyenler ve uygulayıcılar arasında destek kazanan bir teoriye göre, endeks fon yöneticilerinin “iklim koruyucuları” rolünü üstlenmelerini ve şirketleri karbon ayak izlerini azaltmaya zorlamalarını beklemeliyiz. Yeni bir makalede, Roberto Tallarita bu teorinin sınırlarını gösteriyor ve politika yapıcıların geleneksel iklim düzenlemesinin yerine endeks fon yönetimine güvenmemeleri gerektiğini öne sürüyor.

---

Endeks fonları ABD borsasının büyük bir kısmına sahiptir. Bazı tahminlere göre , dünyanın en büyük endeks fonu yöneticileri olan BlackRock, Vanguard ve State Street gibi “Üç Büyük” olarak adlandırılanlar, Birleşik Devletler’de ve Amerika Birleşik Devletleri’nde halka açık şirketlerin yüzde 40’ında birlikte en büyük hissedarlardır. S&P 500’deki şirketlerin yüzde 88’i. 2039’a kadar S&P 500 şirketlerindeki hisselerin yüzde 41’ini oylayacakları tahmin ediliyor .

Pek çok uzman , sahiplik ve oylama gücünün bu denli büyük bir yoğunlaşmasından endişe ediyor. Diğerleri ise, aksine, endeks fon yöneticilerinin, şirketleri karbon emisyonlarını azaltmaya ve dolayısıyla toplum için iklim değişikliği riskini azaltmaya ikna etmek için artan etkilerini kullanacaklarına inanıyor. 

Bu iyimser tahmin, benim “portföy önceliği teorisi” olarak adlandıracağım basit ve düşündürücü bir teoriye dayanıyor. İklim değişikliği, özünde olumsuz bir dışsallıktır: bireysel şirketlerin karbon emisyonlarını azaltmak için hiçbir teşvikleri yoktur, çünkü azaltmanın tüm maliyetini üstlenirken, faydaların çoğu başkaları tarafından elde edilir. Endeks fonları, aksine, “bütün ekonomiyi elinde tutuyor” ve bu nedenle argüman, karbon emisyonlarının ve karbon azaltımının maliyet ve faydalarını içselleştiriyor . Her bir şirketin değeri (hissedar önceliği) yerine tüm portföylerinin değerini (portföy önceliği) maksimize ederek, endeks fonlarının portföy şirketlerini baskı altına alması beklenmelidir.bazı bireysel şirketlerin pahasına olsa bile, iklim değişikliği üzerindeki etkilerini azaltmak.

Ancak, etkili iklim koruyucuları olmaları ve toplum için iklim riskini azaltma konusunda endeks fon yöneticilerine ne ölçüde güvenebiliriz? “ The Limits of Portfolio Primacy ” adlı yeni makalemde , bu görüşü çevreleyen iyimserliğin fazlasıyla abartıldığını iddia ediyorum. 

Hisse Senedi Fiyatları İklim Riskini Mutlaka Yansıtmıyor

Başlangıç ​​olarak, hisse senedi fiyatlarının iklim riskini doğru bir şekilde yansıtıp yansıtmadığı net değil. İklim finansmanı üzerine ortaya çıkan literatür , bu konuda karışık kanıtlar bulmuştur . Ayrıca, birçok yatırım yöneticisi hisse senedi fiyatlarının iklim riskini hafife aldığına inanıyor . 

Hisse senedi fiyatları iklim riskini tam olarak içermiyorsa, iklim değişikliği için yatırımcıları tam olarak ödüllendirmeyecektir. Diğer portföy şirketleri için karşılık gelen faydalar hisse senedi fiyatlarına yansıtılmıyorsa, bir endeks fonu neden bir şirketin kârını feda etsin? İklim riskinin düşük fiyatlandırılması, iklim azaltımına yetersiz yatırım yapılması anlamına gelir.

Endeks Fonları Uzak Geleceğe Çok Düşük Ağırlık Veriyor

Ayrıca, endeks fonları, uzak gelecekte gerçekleşmesi beklenen iklim değişikliğinin azaltılmasının faydalarına çok düşük bir ağırlık vermektedir. Çoğu uzman, toplumun nesiller arası iklim hasarını yüzde 1 ile yüzde 3 arasında bir oranda azaltması gerektiğine inanırken, endeks fonları gibi hisse senedi yatırımcıları genellikle yüzde 7 veya daha yüksek bir iskonto oranı kullanır. Bu kadar yüksek bir iskonto oranı, iklimin hafifletilmesine büyük ölçüde yetersiz yatırım yapılmasına neden olur.

Örneklemek gerekirse, aşağıdaki şekil “ekonominin yüzde 1’ine sahip olan” bir endeks fonunun 2150’de 1 trilyon dolarlık iklim faydası üretmek için 2021’de ödemeye razı olacağı maksimum tutarı göstermektedir. Fon yüzde 1,1 iskonto oranını kullansaydı İklim değişikliğinin ekonomik etkileri üzerine ufuk açıcı bir çalışma olan ve 2007’de yayınlanan Stern Review tarafından önerilen bu çalışma, 2,5 milyar dolara kadar ödemeye razı olacaktır. Yüzde 2 ile yüzde 3 arasında bir “uzlaşma” sosyal iskonto oranı kullansaydı, 221 milyon ile 777 milyon dolar arasında bir meblağ ödemeye razı olurdu. Ancak endeks fonları, gelecekteki nakit akışlarını yüzde 7 (veya daha fazla) oranında indirgemektedir. Bu nedenle, bu hipotezde, fon önerilen hafifletme önlemi için 1,6 milyon dolardan fazla ödemeyecektir – çok küçük bir meblağ. 

Endeks Fon Portföyleri Taraflı 

Bir an için, belirli bir karbon azaltma önleminin, yüzde 7’lik bir iskonto oranıyla bile büyük bir borsa kazancı sağlayacağını varsayalım. Örneğin, önlemin petrol şirketlerinin hisse değerini 1 trilyon dolar azaltacağını, ancak diğer tüm halka açık şirketlerin hisse değerini 1,3 trilyon dolar artıracağını varsayalım – 300 milyar dolarlık net kazanç. ExxonMobil’e yatırım yapan endeks fonları ne yapacak? ExxonMobil’i böyle bir önlem almaya zorlarlar mı?

Şaşırtıcı bir şekilde, cevap pek çok kişinin düşündüğü kadar basit değil. Endeks fonları gerçek “evrensel sahipler” değildir: sadece piyasanın alt gruplarına yatırım yaparlar ve portföylerinin özel bileşimi kaçınılmaz olarak iklim değişikliğine ilişkin teşviklerini etkiler. 

Aşağıdaki şekil, bazı minimum varsayımlarla, ExxonMobil’deki en büyük holdinglere sahip 20 “Üç Büyük” endeks fonu üzerindeki yukarıdaki hafifletme önleminin net portföy etkisini simüle etmektedir. Örneğin, 4.000’den fazla şirkete yatırım yapan Vanguard Total Stock Market gibi bazı fonlar önemli kazançlar sağlarken, diğer fonlar, örneğin enerji sektöründe uzmanlaşmış olanlar gibi bir darbe alacaktır.

İlginç bir şekilde, yalnızca Vanguard için önerilen azaltma önleminin toplam net etkisi pozitif olacaktır. BlackRock ve State Street için önlem, “bütün piyasa” üzerindeki büyük olumlu etkiye rağmen net bir kayıpla sonuçlanacaktı.

Portföy yanlılığının bir başka biçimi de coğrafya ile ilgilidir. Çok geniş bir pazar tabanına sahip endeks fonları bile, daha zengin ülkeler lehine önyargılıdır ve bu nedenle, daha yoksul ülkelerin iklim değişikliğinden muzdarip olması beklenen nispeten daha büyük kayıpları içselleştirmez. 

Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri küresel ekonominin yüzde 24’ünü, Hindistan ise küresel ekonominin yüzde 5’ini oluşturuyor. Ancak Vanguard Total Stock Market Index Fund portföy şirketlerinin toplam gelirlerinin yüzde 63’ü Amerika Birleşik Devletleri’nden ve sadece yüzde 1’i Hindistan’dan geliyor. Hindistan’ın Amerika Birleşik Devletleri’nden önemli ölçüde daha büyük iklim kayıplarına maruz kalması beklendiğinden, Amerika Birleşik Devletleri’ne yönelik portföy önyargısı, fonun küresel karbon maliyetinin yalnızca bir kısmını içselleştirdiği ve dolayısıyla iklimin azaltılmasına yetersiz yatırım yapmaya teşvik edildiği anlamına geliyor. Aşağıdaki şekil bu etkiyi simüle etmektedir. 1’den büyük bir değer, fonun yerel sosyal karbon maliyetindeki orantılı payından fazlasını içselleştirdiği anlamına gelir. 1’den küçük bir değer, fonun yerel sosyal karbon maliyetindeki orantılı payından daha azını içselleştirdiği anlamına gelir. Rakamın gösterdiği gibi, Vanguard Total Stock Market Index Fund, dünyanın sosyal karbon maliyetinin yarısından daha azını içselleştiriyor. 

Portföy Önceliği Ciddi Güven Çatışmaları Yaratıyor

Endeks fonlarının iklim koruyucuları olmak için güçlü teşvikleri olsa bile, bu stratejinin uygulanması güvene dayalı bir bakış açısından son derece sorunlu olacaktır. Portföy önceliği, birden çok düzeyde çözülemez güvene dayalı çatışmalar yaratır: fon yöneticileri ve fon yararlanıcıları arasında; etkili hissedarlar (“Üç Büyük” gibi) ve çeşitlendirilmemiş hissedarlar arasında; kurumsal yöneticiler ve bireysel şirket arasında. 

Gördüğümüz gibi, iklim azaltımı bazı fonlara fayda sağlarken, aynı kurum tarafından yönetilen diğer fonlara zarar verebilir ve böylece fon ailesi içinde çıkar çatışmaları yaratabilir. Ayrıca, portföy önceliği, bazı büyük yatırımcıların portföyüne fayda sağlamak için, maksimum çeşitlendirilmemiş azınlık hissedarlarının zararına olacak şekilde firma değerini azaltabilecek kararlar gerektirir. Tüm bu yönler, mütevelli ve şirketler hukukunun mevcut yapısıyla çelişmektedir. 

“YAKIN BİR İNCELEMEDE, PORTFÖY ÖNCELİĞİ VAADİ GÜVENİLMEZ GÖRÜNÜYOR. İKLİM TEHDİDİNİN ACİLİYETİ VE PORTFÖY ÖNCELİĞİNİN ÖNEMLİ SINIRLARI GÖZ ÖNÜNE ALINDIĞINDA, POLİTİKA YAPICILAR ÇABALARINI GELENEKSEL DÜZENLEYİCİ ARAÇLARLA BİREYSEL ŞİRKETLERİN TEŞVİKLERİNİ DEĞİŞTİRMEYE ODAKLAMALIDIR.”

Çoğu Firma ve Karbon Yayıcı, Endeks Fon Yönetiminden Kısmen veya Tamamen Korunmaktadır

Son olarak, yukarıdaki engellerin tümü ortadan kalksa ve endeks fonları şirketlere ciddi bir şekilde iklim değişikliğini azaltma konusunda baskı yapmaya başlasa bile, küresel ölçekte yönetimlerinin etkisini abartmamalıyız. Başlangıç ​​olarak, çoğu karbon salan da dahil olmak üzere dünya çapındaki çoğu firma, özel sektöre ait oldukları, eyalet hükümetlerine ait oldukları veya kontrol eden bir hissedarları olduğu için endeks fonlarının etkisinden kısmen veya tamamen yalıtılmıştır. 

Ayrıca, giderek artan sayıda büyük ABD halka açık şirketinde, en büyük öz sermaye hissesine ve en fazla oy hakkına sahip bir CEO-Kurucu veya başka bir ana hissedar vardır. Örneğin, S&P 500’deki en büyük yirmi şirketin yarısının, şirket için bir portföy kazancı yaratmak amacıyla (genellikle kişisel servetlerinin çoğunu temsil eden) şirketlerinin değerini düşürmek için herhangi bir mali teşviki olmayan kontrol eden veya etkili bir hissedarı vardır. Büyük ağaç.

Son olarak, dağınık bir mülkiyete sahip kamu şirketleri bile kolayca özel sektöre geçebilir veya en karbon yoğun varlıklarını özel mülk sahiplerine satabilir ve böylece onları endeks fon yönetiminden koruyabilir. Dünyadaki çoğu firmayı ve en büyük ABD firmalarının birçoğunu içeren bu gerçeği hesaba kattığımızda, endeks fonlarının etki alanı oldukça dar görünmektedir.  

Bazı Politika Etkileri

Portföy önceliği güçlü bir çekiciliğe sahiptir. Müdahaleci hükümet düzenlemeleri olmadan iklim değişikliğiyle mücadele için bir araç sunuyor ve endeks fonlarının iklim değişikliğiyle savaşmaya istekli olduğunu, birçok insanın inanmakta zorlandığı sosyal ve özgecil eğilimler nedeniyle değil, yalnızca finansal teşvikler nedeniyle olduğunu savunuyor.

Ancak yakından incelendiğinde, portföy önceliği vaadi güvenilmez görünüyor. İklim tehdidinin aciliyeti ve portföy önceliğinin önemli sınırları göz önüne alındığında, politika yapıcılar çabalarını bireysel şirketlerin teşviklerini geleneksel düzenleyici araçlarla (karbon vergisi, üst sınır ve ticaret sistemleri, kuralcı düzenleme) değiştirmeye odaklamalıdır. Endeks fonlarının portföy teşvikleri.